Some people are condescending toward people who use or quote Wikipedia. That this is at least uncalled for (and maybe even blatantly wrong, on which you’ll read some more later on), is clearly demonstrated by the samples that Richard Dawkins took. Read here what he said on the topic of the trustworthiness of Wikipedia.
Lees verder
Ook in 2017 publiceren schrijvers zoals jurist Thierry Baudet, politicus Nigel Farage, filosoof Daniel C. Dennett, etholoog Richard Dawkins, islamoloog / arabist Gilles Kepel, historicus Geerten Waling, zakenman / entrepeneur Erik de Vlieger en filosoof Ad Verbrugge weer een aantal interessante boeken over o.a. filosofie, maatschappij, economie, biologie, politiek en religie. Hier volgt een lijstje van een aantal nog te verschijnen mustreads.
Richard Dawkins – The Greatest Show on Earth: The Evidence for Evolution
London: Bantam (2009)
“Een pracht aan feiten”
Het afgelopen jaar was om twee redenen het Darwin-Jaar. Ten eerste omdat Darwin 200 jaar geleden geboren is, en ten tweede omdat zijn befaamde On the origin of species 150 jaar geleden verscheen. Naar aanleiding daarvan werden er overal ter wereld conferenties gehouden, lezingen gegeven, en boeken gepubliceerd. Zo ook het meer dan vierhonderd pagina’s tellende The Greatest Show on Earth: The Evidence for Evolution, het tiende boek van de vermaarde atheïst en evolutiebioloog Richard Dawkins, die onlangs met pensioen ging.
Kluun. God is gek: De dictatuur van het atheïsme (Essay voor de maand van de spiritualiteit).
Amsterdam: Ten Have/Podium. (2009)
Misschien is het ‘intuïtie’, misschien iets anders, maar de essays voor de maand van de spiritualiteit heb ik nooit eerder een blik waardig geacht. Voor mijn part is dit het eerste essay dat ooit verschenen is, eerdere essays heb ik nooit opgemerkt. Maar een grote stapel boeken met daarop vetgedrukt God is gek kan zelfs aan mijn aandacht niet ontsnappen. ‘Een boek met zo’n titel wil ik wel in mijn kast’, dacht ik bevooroordeeld. Tot ik zag dat Kluun de schrijver was.
Alan Sokal & Jean Bricmont – Intellectual impostures: Postmodern philosophers’ abuse of science
London: Profile books (1997)
I’d estimate that over 35% of this book contains rubbish – is pure rubbish or rubbishy. But I’m not stating this to discourage you from reading it. Rather, set in it’s proper context, my estimate should be viewed as an encouragement to read this book. The fact being that the rubbish this book surely contains, was written by Alan Sokal nor Jean Bricmont. Instead, the rubbish was chosen, quoted and reviewed by them. Let me explain.
© 2023 Tiaz Tikt
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑