Toen ik dit zag, de nieuwe bundel van Rutger Kopland, is verschenen. Vier jaar wachten, maar dit is poëzie die het wachten waard is.
De welbekende onofficiële dichter des vaderlands (die titel weigerde hij) heeft het weer voor elkaar. En beter, meer afgewogen en strakker dan ooit. Het is allemaal weer typisch Kopland, maar perfecter dan voorgaand werk. Als vier jaar wachten dit oplevert, wat zou acht jaar dan opleveren? Wellicht merken we het in 2016.