Van Wanda Reisel:

Op de begrafenis van de ouders van je vrienden komen vind ik een belangrijke graadmeter voor de vriendschap die je deelt (…)

[26]

Met die emotionele verwaarlozing is het toch nog goed gekomen, misschien is het mijn goudmijn.

[56]

Het was en bleef verraad, dat doodgaan.

[72]

Er moet evenwicht zijn, bij een te wijde vaas gaat de boel hangen, bij een te nauwe wordt het proppen.

[80]

Mensen die heel belangrijk voor ons waren, vallen ineens dood naast ons neer. We zijn gedwongen ze achter te laten. Want we moeten alleen verder, terwijl het om ons heen donker wordt.

[163]

Het pesten van de benedenburen met het getik is ook wel heerlijk.

[204]

Plots wil je alles van de schrijver lezen. Een goed boek lezen is dus niet veel anders dan verliefd zijn.

[288]

Mannen zijn altijd geïnteresseerd in een vrouw die onverbloemd verslag doet van haar lust.

[302]

Gisteren regende het dat het een aard had, voor vanmiddag is goed weer voorspeld.

[320]

Van Herman Koch:

Of heb ik het verzonnen?

[36]

‘Waar ben jij geweest?’ vraag je op zo’n moment aan een hond, maar er komt nooit een antwoord.

[41]

Zelf besluit ik altijd om nog tijdens de droom van school af te gaan en ook het eindexamen te laten schieten.

[71]

(…) dikte op zich mag nooit een doel zijn, vind ik, het gaat me meer om het uitsmeren van de tijd (…)

[78]

Het was nog vroeg, maar ik heb mezelf toch een glaasje Jameson ingeschonken en op het uitzicht geklonken. ‘Het is begonnen,’ toostte ik hardop. ‘Nu zijn wij schrijver.’

[103]

Over Istanbul:
In elke straat net zoveel mensen op de been als in Amsterdam op Koninginnedag.

[151]

Alles is veertig jaar geleden begonnen en nooit helemaal geëindigd.

[179]

(…) over stijlbeheersing gesproken, daarvoor is het ook een brief, waarin de gedachte altijd een hogere kruissnelheid heeft dan de manier waarop deze wordt uitgedrukt.

[202]

Een uitgever dient tenslotte alleen maar om ergens een kaftje omheen te doen en te zorgen dat het in de winkel terechtkomt.

[261]

Als ze hun schoolkrantjes moeten vullen, weten ze je adres maar al te snel te vinden, maar de attentie om je een nummer te sturen, dat is blijkbaar te veel van het goede.

[280]

(…) met mal die schilderachtigheid komen ook meteen de hordes schuifelende toeristen, als wespen om een glas cola. [289]

[289]

(…) ik vind de Sagrada Família ongelooflijk lelijk (…)

[290]

Uit: Of heb ik het verzonnen? Herman Koch & Wanda Reisel. Das Mag Uitgevers: 2017.